De ervaringsdeskundigen delen op verzoek hun persoonlijke ervaringen in deze coronatijd. Elke twee weken vindt u een blog van de hand van en van hen. Dit keer is het de beurt aan Philippe.
Coronacrisis en de QVS-patiënt
Toen ik, Philippe, in de zomer van 2009 als 53-jarige met Q-koorts besmet raakte, stortte mijn leven in. Het herstel vlakte na een paar maanden af en het werk dat ik al ca. 15 jaar als zelfstandige deed, bleek niet meer vol te houden.
Uiteindelijk is mijn leven als QVS-patiënt een rustig leven geworden. Ik ben er weliswaar 100% arbeidsongeschikt door geraakt maar na een aantal jaren kon ik erin berusten dat ik niet zoveel meer kan. Wel probeer ik er steeds voor te zorgen dat ik in een redelijke conditie blijf omdat je bevattelijker bent met QVS.
De coronacrisis maakt het er niet makkelijker op. Het maakt me wat onzekerder. Makkelijker ziek worden kun je misschien accepteren, maar corona is toch wel een heel ander verhaal; het kan grote gevolgen hebben en daar wil je natuurlijk niet lichtzinnig mee omgaan.
Aan de andere kant ben ik ook wel weer een nuchtere. Meer dan voorzichtig doen, kun je niet. Ja, je kunt de hele dag binnenshuis blijven, maar daar word je niet vrolijk van en bovendien gaat je conditie dan harder achteruit. Dat wil je natuurlijk ook niet. Dus probeer ik elke dag wel even buiten te zijn, een wandeling te maken. Een paar blokjes om of, bij uitzondering, naar een winkel als die niet te vol is.
Vorige week bedacht ik me dat ik nog een pak van die latex handschoenen heb liggen en nam die mee toen ik naar de winkel ging. Buiten aangetrokken en de winkel in. Maar bij de kassa kwam het dilemma: ik kan wel contactloos afrekenen, maar pak ik dan mijn portemonnee met mijn handschoenen aan? Dan is die mogelijk besmet. Of trek ik die handschoenen uit en pak ik ‘m dan? Dan kan ik het (mogelijk besmette) karretje niet meer pakken. En wanneer besluit je dat je de boodschappen vast kunt pakken? Met of zonder handschoenen?
Zo kwam ik tot de conclusie dat alles relatief is en dat je meer hebt aan gezond verstand dan aan beschermingsmiddelen: thuisgekomen heb ik de boodschappen in de provisiekast opgeborgen en mijn handen goed gewassen. Ik heb er nu vrede mee zoals het gaat en de risico’s die ik loop, uitgaande van gezond verstand en preventie voor zover in redelijkheid haalbaar. Ik laat me niet gek maken door de gedachte dat het gevaar letterlijk om elke hoek loert.
Dus: wees voorzichtig, houd afstand, was je handen en maak je voor de rest niet al te druk. Meer kun je immers niet doen.
