Al sputtert mijn ‘onzichtbare Q’ lichaam
nogal eens een keertje tegen,
des te méér omarm ik, altijd weer,
de spreekwoordelijke ‘zon ná de regen’…
Al was de lucht uit m’n longen verdwenen,
zakte ik door mijn benen;
als een ‘zombie’, niet vooruit te branden,
Lees hier het hele gedicht Q